مدت‌ها بود که در دولت ایالات متحده هیچ‌کس نمی‌خواست درباره جنگ سایبری
پنهان دولت چین علیه امریکا حرف بزند. اما گویا اکنون زمان روشن شدن موضوع
فرا رسیده است.
این خبر مثل انفجار شهاب‌سنگی بر فراز واشنگتن بود. بنا به گزارش واشنگتن پست، چین تقریباً تمام کامپیوترهای تکتک مؤسسات را در این شهر مورد حمله هکری قرار داده است.
تمام مؤسسات دولتی، تمام پیمانکاران دفاعی، تقریباً تمام گروه‌های حقوق بشری، دفاتر مربوط به کنگره، شرکت‌های حقوقی، سفارتخانه ها و خبرگزاری‌ها هدف این حملات بوده‌اند. حمله به پایتخت ایالات متحده چنان گسترده بود که شاید تهیه فهرستی از سازمان‌هایی که مورد حمله قرار نگرفته‌اند (اگر اصلاً چنین سازمان‌هایی وجود داشته باشند) آسانتر باشد.
نکته ناخوشایندتر این اتفاق برای امریکایی‌ها این است که اغلب این حملات موفقیت آمیز بوده‌اند. هکرهای چینی که مورد حمایت دولت چین‌اند چندین ترابایت اطلاعات را در این حملات گردآوری کرده‌اند. در واقع، اطلاعات گردآوری شده چنان زیاد است که بزرگ‌ترین پرسش مطرح در این زمینه این نیست که آن‌ها چه اطلاعاتی به دست آورده‌اند بلکه این است که برای پردازش آن چه طرحی دارند.
نکته بدتر این است که شدت حملات چینی‌ها چنان بوده که جاسوسان سایبری روسیه، فرانسه، و اسراییل هم با پوشش هکرهای چینی به کسب اطلاعات از طریق هک مؤسسات امریکایی روی آورده‌اند.
هم‌اکنون روشن نیست که سه کشور مذکور تا چه حد در اقدامات خود موفق بوده‌اند زیرا آن‌ها یا رد پای خود را چنان خوب پوشانده‌اند که امکان کشف‌شان نیست یا اصلاً در این زمینه فعالیت چشمگیری نکرده‌اند. با در نظر گرفتن عاملان دست‌اندرکار، حدس زده می‌شود که احتمالاً روسیه و اسراییل به اهداف خود رسیده و بدون گذاشتن مدرک جرمی از خود، دست از فعالیت برداشته‌اند. انگیزه‌ها و اهداف فرانسه برای حمله هکری چندان روشن نیست.
اما آن‌چه مشخص است این است که حملات چینی‌ها به واشنگتن، دولت ایالات متحده و پیمانکارانش معادل برپا کردن یک جنگ سایبری واقعی است. این حملات مانند نمونه‌های دیگری نیست که هدف‌شان جاسوسی اقتصادی و به نفع فعالیت‌های اقتصادی و شغلی چینی‌ها بود. حملات اخیر به واشنگتن، کاملاً و بی‌تردید، به منظور جاسوسی نظامی صورت گرفته است.
اما پرسش این است که چرا مسئولان دولت امریکا تاکنون در مورد آن حرفی نزده‌اند. بسیاری از خبرگزاری‌ها، از جمله واشنگتن پست، اعتراف کرده‌اند که مورد نفوذهای هکری قرار گرفته‌اند. بسیاری از متخصصان امنیت مشخصات افراد و مؤسسات موردحمله و حمله‌کنندگان و نیز جزییاتی دربارۀ اطلاعات به‌سرقت رفته را اعلام کرده‌اند. اما دولت ایالات متحده در این زمینه سکوت اختیار کرده است.
در ابتدا، درک دلیل این امر ساده به نظر می‌رسید. ارتش و نهادهای امنیتی ایالات متحده نمی‌خواستند اعتراف کنند که شبکه‌ها و پایگاه‌های داده‌هاشان مورد نفوذ قرار گرفته‌اند زیرا نمی‌خواستند کاری کنند که چینی‌ها به میزان موفقیت حملات‌شان پی ببرند. اما آن دوره گذشته است. همه می‌دانند از چینی‌ها چه کارهایی برمی‌آید و همه مطلع اند که چه کسانی هک شده‌اند. پس پنهان کاری برای چیست؟
به گفته تحلیلگران، وقتی فعالیت هکری به صورت مستمر ادامه دارد، اغلب همین ویژگی به علنی شدن آن کمک می‌کند. هکرها از افشا شدن بیزارند و این موضوع در مورد عملیات نظامی و اطلاعاتی نیز صادق است. چینی‌ها هم مثل گروه‌های جاسوسی دیگر از این که افشا شوند بیزارند. این موجب ناراحتی و از بین رفتن وجهه‌شان می‌شود.
تحلیلگران معتقدند دقیقاً به همین علت است که دولت ایالات متحده با مدارکی که در اختیار داشت باید اعلام می‌کرد که چه اتفاقی افتاده و چه کسی این کار را کرده و باید اعلام می‌کرد که دولت چین حامی این حملات بوده است.
اما به گفته امریکایی‌ها، نکته‌ای که وجود دارد این است که جز افشا شدن، هکرها از چیز دیگری هم بیزارند: این که با عواقب کارشان چطور مواجه شوند. هم‌اکنون، چینی‌ها مطمئن‌اند که امریکایی‌ها هرگز هیچ‌گونه اقدامی نخواهند کرد و آن‌ها اجازه دارند به هر جایی که دل‌شان می‌خواهد نفوذ کنند و هرچیزی که دل‌شان می‌خواهد بردارند، و این‌ها همه در حالی رخ می‌دهد که امریکا تنها با حالتی منفعل شاهد ماجرا می‌شود.
اما تحلیلگران امریکایی معتقدند که شاید دیگر زمان بی عملی تمام شده باشد و باید عواقب کار را به طرف مقابل نشان دهند. پیشنهاد این گروه این است که اکنون که مهاجمان معرفی شده‌اند، باید حمله‌ای سایبری در پاسخ طراحی شود و این در صورتی میسر است که اراده سیاسی برای این کار وجود داشته باشد.
اما این نیز مستلزم جرأت کافی ست. مستلزم این است که کسی باشد که بخواهد چینی‌ها را با از کار انداختن شبکه‌ها، پاک کردن داده‌ها و از کار انداختن بنیان فعالیت‌هاشان، وادار به پرداخت هزینه‌های حملات‌شان کند.
به گفته این دسته از تحلیلگران، به این ترتیب امریکا علاوه بر اطلاعات ازدست رفته‌اش می‌تواند اطلاعاتی درباره آن‌ها به دست آورد، مثلاً دربارۀ اسرار نظامی شان.
این شبیه جنگ به نظر می‌رسد. همین‌طور هم هست. این همان چیزی است که از مدت‌ها قبل با نام "پرل هاربر سایبری" از آن یاد شده است. مخفی‌ترین اسرار امریکایی‌ها لو رفته است. از آن بدتر این که ممکن است تا سال‌ها درنیابند که این اقدام جاسوسی سایبری گسترده تا چه حد امنیت، آمادگی نظامی یا نظم زیرساخت‌های حیاتی شان را در معرض خطر قرار داده است.
این خبر مثل انفجار شهاب‌سنگی بر فراز واشنگتن بود. بنا به گزارش واشنگتن پست، چین تقریباً تمام کامپیوترهای تکتک مؤسسات را در این شهر مورد حمله هکری قرار داده است.
تمام مؤسسات دولتی، تمام پیمانکاران دفاعی، تقریباً تمام گروه‌های حقوق بشری، دفاتر مربوط به کنگره، شرکت‌های حقوقی، سفارتخانه ها و خبرگزاری‌ها هدف این حملات بوده‌اند. حمله به پایتخت ایالات متحده چنان گسترده بود که شاید تهیه فهرستی از سازمان‌هایی که مورد حمله قرار نگرفته‌اند (اگر اصلاً چنین سازمان‌هایی وجود داشته باشند) آسانتر باشد.
نکته ناخوشایندتر این اتفاق برای امریکایی‌ها این است که اغلب این حملات موفقیت آمیز بوده‌اند. هکرهای چینی که مورد حمایت دولت چین‌اند چندین ترابایت اطلاعات را در این حملات گردآوری کرده‌اند. در واقع، اطلاعات گردآوری شده چنان زیاد است که بزرگ‌ترین پرسش مطرح در این زمینه این نیست که آن‌ها چه اطلاعاتی به دست آورده‌اند بلکه این است که برای پردازش آن چه طرحی دارند.
نکته بدتر این است که شدت حملات چینی‌ها چنان بوده که جاسوسان سایبری روسیه، فرانسه، و اسراییل هم با پوشش هکرهای چینی به کسب اطلاعات از طریق هک مؤسسات امریکایی روی آورده‌اند.
هم‌اکنون روشن نیست که سه کشور مذکور تا چه حد در اقدامات خود موفق بوده‌اند زیرا آن‌ها یا رد پای خود را چنان خوب پوشانده‌اند که امکان کشف‌شان نیست یا اصلاً در این زمینه فعالیت چشمگیری نکرده‌اند. با در نظر گرفتن عاملان دست‌اندرکار، حدس زده می‌شود که احتمالاً روسیه و اسراییل به اهداف خود رسیده و بدون گذاشتن مدرک جرمی از خود، دست از فعالیت برداشته‌اند. انگیزه‌ها و اهداف فرانسه برای حمله هکری چندان روشن نیست.
اما آن‌چه مشخص است این است که حملات چینی‌ها به واشنگتن، دولت ایالات متحده و پیمانکارانش معادل برپا کردن یک جنگ سایبری واقعی است. این حملات مانند نمونه‌های دیگری نیست که هدف‌شان جاسوسی اقتصادی و به نفع فعالیت‌های اقتصادی و شغلی چینی‌ها بود. حملات اخیر به واشنگتن، کاملاً و بی‌تردید، به منظور جاسوسی نظامی صورت گرفته است.
اما پرسش این است که چرا مسئولان دولت امریکا تاکنون در مورد آن حرفی نزده‌اند. بسیاری از خبرگزاری‌ها، از جمله واشنگتن پست، اعتراف کرده‌اند که مورد نفوذهای هکری قرار گرفته‌اند. بسیاری از متخصصان امنیت مشخصات افراد و مؤسسات موردحمله و حمله‌کنندگان و نیز جزییاتی دربارۀ اطلاعات به‌سرقت رفته را اعلام کرده‌اند. اما دولت ایالات متحده در این زمینه سکوت اختیار کرده است.
در ابتدا، درک دلیل این امر ساده به نظر می‌رسید. ارتش و نهادهای امنیتی ایالات متحده نمی‌خواستند اعتراف کنند که شبکه‌ها و پایگاه‌های داده‌هاشان مورد نفوذ قرار گرفته‌اند زیرا نمی‌خواستند کاری کنند که چینی‌ها به میزان موفقیت حملات‌شان پی ببرند. اما آن دوره گذشته است. همه می‌دانند از چینی‌ها چه کارهایی برمی‌آید و همه مطلع اند که چه کسانی هک شده‌اند. پس پنهان کاری برای چیست؟
به گفته تحلیلگران، وقتی فعالیت هکری به صورت مستمر ادامه دارد، اغلب همین ویژگی به علنی شدن آن کمک می‌کند. هکرها از افشا شدن بیزارند و این موضوع در مورد عملیات نظامی و اطلاعاتی نیز صادق است. چینی‌ها هم مثل گروه‌های جاسوسی دیگر از این که افشا شوند بیزارند. این موجب ناراحتی و از بین رفتن وجهه‌شان می‌شود.
تحلیلگران معتقدند دقیقاً به همین علت است که دولت ایالات متحده با مدارکی که در اختیار داشت باید اعلام می‌کرد که چه اتفاقی افتاده و چه کسی این کار را کرده و باید اعلام می‌کرد که دولت چین حامی این حملات بوده است.
اما به گفته امریکایی‌ها، نکته‌ای که وجود دارد این است که جز افشا شدن، هکرها از چیز دیگری هم بیزارند: این که با عواقب کارشان چطور مواجه شوند. هم‌اکنون، چینی‌ها مطمئن‌اند که امریکایی‌ها هرگز هیچ‌گونه اقدامی نخواهند کرد و آن‌ها اجازه دارند به هر جایی که دل‌شان می‌خواهد نفوذ کنند و هرچیزی که دل‌شان می‌خواهد بردارند، و این‌ها همه در حالی رخ می‌دهد که امریکا تنها با حالتی منفعل شاهد ماجرا می‌شود.
اما تحلیلگران امریکایی معتقدند که شاید دیگر زمان بی عملی تمام شده باشد و باید عواقب کار را به طرف مقابل نشان دهند. پیشنهاد این گروه این است که اکنون که مهاجمان معرفی شده‌اند، باید حمله‌ای سایبری در پاسخ طراحی شود و این در صورتی میسر است که اراده سیاسی برای این کار وجود داشته باشد.
اما این نیز مستلزم جرأت کافی ست. مستلزم این است که کسی باشد که بخواهد چینی‌ها را با از کار انداختن شبکه‌ها، پاک کردن داده‌ها و از کار انداختن بنیان فعالیت‌هاشان، وادار به پرداخت هزینه‌های حملات‌شان کند.
به گفته این دسته از تحلیلگران، به این ترتیب امریکا علاوه بر اطلاعات ازدست رفته‌اش می‌تواند اطلاعاتی درباره آن‌ها به دست آورد، مثلاً دربارۀ اسرار نظامی شان.
این شبیه جنگ به نظر می‌رسد. همین‌طور هم هست. این همان چیزی است که از مدت‌ها قبل با نام "پرل هاربر سایبری" از آن یاد شده است. مخفی‌ترین اسرار امریکایی‌ها لو رفته است. از آن بدتر این که ممکن است تا سال‌ها درنیابند که این اقدام جاسوسی سایبری گسترده تا چه حد امنیت، آمادگی نظامی یا نظم زیرساخت‌های حیاتی شان را در معرض خطر قرار داده است.
موسسه نرم افزاری ترسیم رایانه شرق